Onderweg naar Chitwan, Nepal.

Woensdag 22-03-2017 en donderdag 23-03-2017.
Ik voeg deze dagen bij elkaar, omdat dit feitelijk reisdagen zijn om Chitwan, in Nepal te komen. Over Woensdag kan ik kort zijn, we hebben 11 uur gereisd om ons paleisje van de maharadja te bereiken, ons laatste verblijf in India. Het was overigens een stil afscheid van een rumoerig verblijf in India, we hoorden daar alleen de apen en jakhalzen, en de mensen die bezig waren om deze op afstand te houden.

Donderdag vertrek naar de grens, dit was ongeveer 2 uur rijden, we worden bij de douane van India af gezet, de koffers worden op riksja's geladen terwijl wij een stempel moesten halen, die aangaf dat wij officieel India hebben verlaten. Hierna moesten we ongeveer 20 minuten lopen om bij de douane van Nepal te komen. Dat moesten we een formulier invullen die we binnen niet meer nodig bleken te hebben. We konden het paspoort bij de eerste beambte met de 25 dollar en een formulier met pasfoto bij hem inleveren, de tweede beambte maakt het visum klaar en plakte het erin, de derde ondertekende het visum, en de vierde keek of alles goed was gegaan, voor mij dus niet, ik had een 5 dollarbiljet van 1999, en dat was voor Nepal te oud, hij moest minimaal van 2003 zijn. Het biljet gewisseld met een groepsgenoot, en toen was het visum binnen. Wanneer iedereen zijn paspoort weer terug heeft, stappen we in onze Nepalese bus, en rijden we door, we stoppen onderweg om Nepalese Rupiahs te pinnen, en arriveren om 3 uur s'middags in Chitwan. Daar de sleutels in ontvangst genomen, en we kunnen naar onze kamer. We slapen in een lodge aan de rivier met een grote tuin, en voor onze kamer loopt een veranda met uitzicht daarop. Ik ga met Marcel, een groepsgenoot eerst even bij de rivier kijken of er beesten te zien zijn, op een waterbuffel na, niets te zien, door naar het dorp om dit te verkennen, wat water en een t-shirt gekocht, en dan is het weer etenstijd. Nepal is vele malen schoner dan India, en we zitten heerlijk in de stilte. Op wat jeeps en Tuk tuks na bijn geen verkeer behalve de olifanten, de ossenwagens, en paardenwagens, heerlijk relaxt hier. Hadden we wel nodig want India is een heftige ervaring, meer dan ik me ooit had kunnen voorstellen.